Anayasa Yargısında İbadet Özgürlüğü

Din özgürlügü degerlendirmesi ve beraberinde bir anayasal metot/standart uygulanmasi özellikle azinlik din ve inançlari açisindan önemlidir. Çünkü çogunluk dinlerinin fiziksel imkanlar itibariyle daha rahat disavurulacaklari açiktir. ABD, Almanya ve Kanada gibi yargi düzenlerinde de görüldügü üzere, bir anayasal demokrasinin varligi için, azinlik din ve inançlarinin ibadet özgürlügü güvencesinden yararlanmalari vazgeçilmezdir. Bu baglamda, Türkiye'de Anayasa Mahkemesi'nin ibadet özgürlügü taleplerini degerlendirirken belli bir anayasal analiz metodu üzerinden bir yaklasim sekillendirmesi gerekmektedir. Talebin din özgürlügü yönünden ele alinarak, anayasal bir analize tabi tutulmasi, hemen her toplumda tartismali olan dinsel konularin çogunluk ideolojisine veya her yönüyle siyasi belirlemelere bagimli kalarak, hukuk güvencesinden mahrum kalmasini da önleyebilecektir. Anayasa hukukçusu Saadet Yüksel bu çalismasinda, din özgürlügünün hukuki güvencesine yönelik hukuk korumasinin dine degil, inanç ve ibadet özgürlügüne yönelik olmasi hassasiyetiyle gerçeklesebilecegini söylüyor. Baskaca modelleri aynen alintilamak veya bu talepleri ilk bakista din-devlet ayriligina aykiriliktan reddetmek yerine; her olayin özelliklerini dikkate almaya imkan verecek bir standart gelistirilmesi gerektigini iddia ediyor. Bu standart, Türkiye'de Anayasa Mahkemesi'nin özellikle ibadet özgürlügüne müdaheleyi incelerken sorguladigi laiklige dair yeni tanim arayisina da katkida bulunacak ve bir tartima imkan verecek olan "ölçülülük"tür.(Tanitim Bülteninden)