Arabölge

J. G. Ballard'in "Ikinci Dünya Savasi sonrasi dönemin en önemli yazari" olarak tanimladigi, Beat hareketi yazarlarinin da büyük hayranligini kazanmis William S. Burroughs'un ilk dönem yapitlarindan olusan Arabölge, yazarin edebi evrenine essiz bir girizgah niteliginde. Burroughs cinsel konularda sözünü sakinmamasi, uyusturucu bagimlisi olarak deneyimlerini açikça anlatmasi nedeniyle "katisiksiz deneyim edebiyatinin peygamberi" olarak kabul edilirb Büyük ölçüde özyasamina dayanan Arabölge'nin ilk iki bölümünü olusturan Öyküler ile Lee'nin Günlükleri'nin anti-kahramanlari, içinde yasadiklari gerçeklikle gelecekte yeni bir hayat düsü arasinda sikisip kalmis, sürekli çuvallayan, her daim kaybeden üçkagitçilar, fahiseler, kaçakçilar, hirsizlar, uyusturucu müptelalari, kisacasi bir bekleme odasi olarak Arabölge'nin müdavimleridir. Bu "yeralti" insanlari, kökleri muglak mülksüzler olarak hareketsizlikte, pasiflikte ya da dumur halinde asili kalmis, her gün yeniden üretilmesi beklenen sistemin uyumsuz, "arizali" parçalaridir. Yazarin geleneksel roman biçimine yikici bir müdahale olarak dili görsel imgelerle tahrif eden üslubu, saplantili öfkesi kitabin son bölümü Kelimeler'de en üst noktaya ulasir. Cinsellik konusundaki gözüpekligiyle Marquis de Sade, uyusturucu bagimliligini ortaya dökmesi açisindan Thomas de Quincey ve yazinsal deneysellik anlaminda James Joyce ile derin baglar kuran yazar, "20. yüzyil uyusturucu kültürünün Poe'su, Artaud'su, Baudelaire"i olarak nitelenir. Arabölge "Konusmak yalan söylemektir" diyen, 20. yüzyilin en avangard yazarlarindan biri olan Burroughs"dan kelimelerin kifayetsizligine inananlar için çarpici bir yapit.