Avrupa'yı Taşralaştırmak Postkolonyal Düşünce ve Tarihsel Farklılık

Dipesh Chakrabarty, siyasal modernlik, yani yönetim, bürokrasi ve kapitalist girisim olgusu hakkinda düsünmenin, dünyanin hiçbir yerinde, Avrupa kökenli kategorilere ve kavramlara basvurmadan mümkün olamadigina dikkat çekmektedir. Chakrabarty; vatandaslik, devlet, sivil toplum, kamusal alan, insan haklari, kanun önünde esitlik, birey, kamusal ve özel ayrimi, özne fikri, demokrasi, halk egemenligi, sosyal adalet, bilimsel rasyonalite gibi kavramlarin Avrupa tarihinin ve düsüncesinin yükünü tasidigini vurgulamaktadir. Ona göre, sosyal bilimlerin yapisini sekillendiren Batili filozof ve düsünürlerin kusaklar boyunca ürettikleri bütün insanligi kapsayan teorileri, insanligin önemli bir bölümünü –yani Bati-disi kültürlerde yasayanlari– kismen ve hatta bazen tamamiyla dikkate almamistir. Bu durumun farkinda olan Avrupali filozoflar her zaman bu tavri teorik olarak mesrulastirmanin yollarini aramistir. Üçüncü Dünya sosyal biliminin gündelik paradoksu, bünyevi olarak “biz”den habersiz bu teorileri kendi toplumlarini anlamak için çok kullanisli bulmasidir. Chakrabarty Modern Avrupali âlimlerin ampirik olarak cahili olduklari bu toplumlar hakkinda kehaneti andirir öngörülerde bulunma hakkini nereden aldigini sorgulamakta, Avrupa merkezli bakisi iade etmek üzere Avrupayi tasralastirmaya ve ya merkezsizlestirmeye çalismaktadir.