Balkan Türklerinin Muhacir Edebiyatı İncelemeleri

"Göç” gibi sosyal bir hadisenin edebiyatta en azindan tematik anlamda yer almamasi düsünülemezdi. Bu baglamda, insanligin ilk sözlü edebî ürünlerinden günümüze degin “göç” olgusunun izdüsümleri edebî üretime yansimis, sözlü dönemlerin “göç destanlari”ndan günümüzün “Göçmen Edebiyati” olarak adlandirilan kavramina kadar, edebiyatin “göç” olgusunu hem tema/izlek belirlerken hem de retorik olusturmada bir malzeme olarak kullandigi görülmektedir. Bu noktada kritik soru, edebiyat-göç arasindaki iliskinin araç mi yoksa amaç mi oldugudur Edebiyatçilarin kimi zaman göçü edebî üretimine tasidigi ve ondan yararlandigi, kimi zaman da “göç”ün, göçmen kökenli temsilciler araciligiyla kendisine müstakil bir edebiyat ortami olusturdugu anlasilmaktadir. Gelinen asamada edebiyat ve göç arasindaki bu çift yönlü iliskinin daha belirgin bir hâl aldigi kuskusuzdur. Bu çalismada, Türk edebiyati özelinde -aralarinda siki bir bag bulundugu açik olan- edebiyat-göç iliskisinin boyutlari ve iki olgunun kesistigi noktada, birbirlerinden nasil yararlandiklari tarihsel ve sosyolojik yöntemle ve Balkan Türkleri özelinde ele alinmistir. Söz konusu edebiyatin adlandirilmasi ve kapsam alanina dair tespitler ise çesitli göçmen edebiyatlarinin bütüncül bir yaklasimla karsilastirmali olarak degerlendirilmesi sonucu elde edilmistir.