Boynumda Bir Dize İnci

Boynunda bir dizi inci. Düstügü yerde siyrildi etekligi. Öncesi çiglik, yirtti içimizi. Yankiya zemin her duvarda siçrayan bes tirnak izi. Saçi kül, yanagi gül! Bir çuval kemik, bedeninden dökülecek. Tak diye açilacak çenesi, incileri sokaga saçilacak. Itiraf ediyorum okur: Asfalta akan kaninin seyrimle netameli iliskisini anlatmak için inat ediyorum. Lakin zor. Boynumda Bir Dize Inci, bakisin öznelliginin, biricikliginin görkemli anlatisini birakiyor kucagimiza. Sözcükler her birimizin ömürlerinde çogalan ve eksilen yeni anlamlara bürünürken, yazarin dünyasinda geçip gidemeyen baska hayatlari anlama/anlatma araci olarak büyüleyici bir isleve bürünüyor. Anilarla sarmalanmis kirilma anlarinin, hayatla karsilasilan her seferinde yeniden yaratildigi öyküler, Reyhan Yildirim'in usta kaleminden döküldügünde, görüntüleriyle bile bildik, tanidik olmaktan çikip özellesiyor. Özel insanlarin, özel mekânlarin, özel anlarin, tüm bunlarin özel öykülerinin tanigi olup çikiyoruz, her seyin 'siradanlastirildigi' günümüzde. O zaman anliyoruz ki, Reyhan Yildirim tam zamaninda gelmis dünyamiza. Okudukça, susadiginizi hissedeceksiniz...(Tanitim Bülteninden)