Büyük Kızlar Ağlamaz

"Tan agariyor. Cam mavisi, soguk. Pembe bulutlar agaçlarin gerisinde. Ayaklarimi karnima çekip isinmak istiyorum. Iskemlede bir adam bacaklarini açmis, kucagina yüzükoyun yatirdigi pembe yün elbisesinden, saçlarindan su damlayan, çiplak bacakli, mavi lastik çizmeli çocugun saçlarinin arasindaki yosunlari temizliyor. Eline yapisan yosunlari pantolonuna siler sîlmez yavasça ters çeviriyor çocugu. Çocuk cansiz, yüzü mosmor."Ilk öykü kitabi Büyük Kizlar Aglamaz ile edebiyat dünyasinin ilgisini çeken Fadime Uslu, kisa bir süre sonra Gölgede Yasamak ile 2011 yilinda Yunus Nadi Öykü Ödülü'nü aldi. Yazarina sundugu özgürlük alanini çok iyi degerlendiren Uslu, öyküsünün odagina insani yerlestirirken akip giden yasami bir öykücü gözüyle kavriyor. Öykü dilini olustururken siirin, resmin, sinemanin ve müzigin olanaklarindan yararlaniyor. Bakislarini kadinin dünyasina, dislanmisligina, yalnizligina yöneltirken ayni tarafsizlikla erkek dünyasina da çeviriyor kamerasini.Büyük Kizlar Aglamaz, sözcükleri bir kuyumcu titizligiyle seçilmis kadinin, erkegin yasaminin trajik yanina yöneltilmis incelikli bir bakisin ürünü öykülerden olusuyor.