Çeviride Modern Olan Şehir ve Konutta Türk - Alman İlişkileri

Çalismalarini Chicago Illinois Üniversitesi'nde sürdüren Esra Akcan'in Columbia Üniversitesi'nde verdigi doktora tezinin genisletilmis versiyonu olan bu çalismada, bir yerin bir yabanciyla, "ötekisiyle", disarisiyla olan deneyimini anlamaya ve degerlendirmeye yönelik bir çalisma alani olarak ete alinan "çeviri", Cumhuriyetin kurulusunun hemen ertesinde, mimaride Türk ve Alman Iliskilerine tutulan büyüteç görevi görüyor. Bir çevirinin tarihi yazilirken mimarligin iç içe geçmis tarihlerinin alti çiziliyor ve bunun uzantisinda "Batili" ve "Dogulu" arasindaki radikal baskalik, esölçülmez fark gibi öncüller reddediliyor.Bu kitap su tip sorulara cevap ariyor: Türkiye'deki modern sehir ve konut kültürünün yaratilmasinda çeviri ne derecede önemli oldu? Mimari ve yapili çevreyi etkileyen çeviri pratikleri nasil ayristirilabilir? Benzestirici ve yabancilastirici çevirilerin neticeleri nelerdir? Batililasma ve uluslasma dengeleri her çeviri aninda nasil uzlastiriliyordu? Eger çeviri pratikleri Türkiye'nin sinirlarini bazi milletlere açtiysa, ayni sinirlari diger milletlere kapamanin sonuçlari neler oldu? Alman ve Türk mimarlar çevirinin temas alanindaki gerilimlerle nasil basa çiktilar? Ne zaman ve neden kendilerini yabanci bir kültüre açtilar ya da kapadilar? Çevrilebilir ve çevrilemez olani nasil tanimladilar, ayristirdilar ve bu ayrimin arkasindaki ideolojik dürtüler nelerdi?