Düş Kıyamet

Bir yazarin kitap okumasi, mesakkatli is; herhangi bir okuyucu degilsiniz, okudugunuz yazarin dili, üslûbu, zekâsi ön plana geçiyor.Eskiden elime aldigim kitabi bitirmem gerektigini düsünürdüm. Sikildigim kitaplari sonuna kadar okumak zorunda olmadigimi geç fark ettim."Hangi kitaplari okuyorsunuz?" diye soruldugunda;"Kitaplari karistiriyorum, ders gibi çalismiyorum" demis Montaigne.Tiyatroya her gün birden fazla dosya geliyor genç yazarlardan. Okumami, elestirilerimi belirtmemi talepkâr. Yazar dilini iyi bilmiyorsa, kullanamiyorsa, anlatisinin bir özgünlügü yoksa, okuyasim geçiyor. Kiminin üçüncü sayfasinda, kimisinin besinci sayfasinda sikilarak kapatiyorum dosyayi. Son yillarda tiyatro müdüriyetine gelen bu dosyalarin bana iletilmemesini, agaçlarimizi korumak adina arka sayfalarinin müsvedde kâgidi olarak kullanilmasini söyledim.Bu tavrimi bildigi için biraz çekinerek uzatti dosyasini Elif Durdu. Çok kisa bir sürede okudum DÜS KIYAMET'i. Roman kahramanlarinin bireysel anlatimlariyla kurgulu, dili, dilimizin bir zenginligi olan Osmanlicayi basariyla kullanmasi ve romanin içinde ironik yazar olarak epik gezintisi, farkli bir roman çikariyor karsimiza.Bu farklilik, onun baska yelkenlilere binerek, yeni yazilara seyr-ü sefer eyleyecegini gösteriyor.Ferhan Sensoy