Eski Türk Toplumu Üzerine İncelemeler

Samanlik inanç sistemi, kökeni ve temel özellikleriyle, tek tek kandas topluluklar bakimindan ve hayat tarzi olarak kandas toplum bakimindan arkaik bir asla dayanir; dünya gelisimi bakimindan tarihöncesi'ne aittir; yeryüzünde hiçbir uygarligin (medeniyet) mevcut olmadigi dönemin ürünüdür ve societas'la bütünlesir. Hattâ, samanligin olusum serüveni, takvimsel zaman bakimindan, uygarligin dogusundan (Mezopotamya-Sümer) en az 20.000 ilâ 25.000 yil öncesinde baslar.
Orta Asya samanligi, bütün ilkel topluluklarin inançlariyla ayni temellere dayanan; uyguladigi “teknik”ler itibariyle Kuzey Amerika, Güney Amerika, Avustralya ve dünyanin bütün yörelerine yayilmis ilkel-kandas topluluklardaki pratiklerle örtüsen; özel olarak cografya üretici gücü dogrultusunda olusmus bulunan; avciligin geçim tarziyla köklenmis; gelisimi itibariyle avciligin manevî mirasini devralmis olan Asya göçebeliginin ayrilmaz bir tamamlayicisi olmus; kandasligin toplu eylemini simgelestirerek bir Tarih gücü hâline getirmis temel inanç sistemidir.
Eski Türk Toplumu Üzerine Incelemeler, Türkçede bu alanda üretilmis az sayidaki telif çalismalardan biridir. Yapit boyunca, Orta Asya ve eski Türk toplumunun gelisim-degisim dinamikleri çok canli biçimde ele alinirken, antropoloji ve siyaset biliminin zengin örneklerine de taniklik edilmektedir.
Anahan (anaerkil) örgütlenmenin esaslari, samanligin toplum yapisindaki yeri ve bugüne uzanan etkileri, Türklerde inanç, eylem ve davranis biçimlerinin kökenleri, Türk toplumu hakkinda kaniksanmis kimi tezlerin çürütülmesi ve bazi yeni tezlerin degerlendirilmesi “han/hakan” terim-kavram'inin gerisinde yatan toplumsal gerçekligin zaman içindeki degisimi, kitapta islenen bazi konular arasindadir.
Sedat Simavi Sosyal Bilimler Ödülü'nü almis bulunan eser, özellikle, “devlet” konusu ile ilgili olarak, çesitli tarih-disi egilimleri sergilemesi ve elestirmesiyle de dikkat çekicidir.