Ezeli Ütopya

“Dünün” Türkiye'sinin sosyalistleri: Dünyada esi benzeri görülmemis bir inanç, devrimci inat ve tutku ile aklin bile inanmakta ve yorumlamakta zorlandigi, zorlanacagi fedakârliklara katlandilar. Mustafa Suphi'lerin Türkiye ye dönüslerine, Deniz'lerin idam sehpasina gidislerine, Mahir Çayan ve yoldaslarinin Kizildere eylemine, Ibrahim' in “ser verip sir vermemesine” bakilirsa ve Mustafa Özenç' in ölümünden biraz önce yazmis oldugu siiri okununca Türkiye sosyalizminin “dününün” ne oldugu ve benim desosyalizmin dününü nasil anlatmak istedigim daha kolay anlasilir. Tek cümle ile Türkiye sosyalizminin “dünü” : Kavga, ölüm ve yok olma temelinde yürütüldü, var olan bütün kazanimlar bu zemin üzerinde üretildi. “Türkiye de sosyalizmin dünü” mübalagasiz ve müsamahasiz olarak böyle geçti. Dünya da zora dayali devrimi savunan hemen hemen bütün örgütlerle tanisip, görüstüm; her kesin mücadele tarihini dinledim, okudum. Dinlemis oldugum ve okudugum bütün ülkelerin devrimci mücadele tarihlerindebizdeki kadar yasanmis zulme rastlamadim. Türkiye sosyalizminin dünün de: Her sey pahasina degerlendirilmemis, denenmemis hiçbir mücadele biçimi kalmadi. Ama elimizde kala kala sadece devrimci degerlerimiz kaldi. Ne bir kitlesel gücümüz, ne güçlü bir silahli mücadele örgütümüz ne de “dünün” devami itibari ile aktif bir toplumsal ilerleme sürecimiz kaldi.TESLIM TÖRE