Güzey

Kurtulus savasi yillarinda bir kasaba halki, dagin güvenli kuzey yamacini yurt edinir. Üstelik dagin tepesinde yarisi boslukta duran devasa bir kaya onlari gizler gibidir.Savas bitip de yillar geçince kasabaliyi kayanin düsme korkusu sarar. Bu korku çogunu intihara sürükler. Gelen nesillerse artik neden korktugunu bilmeyen umutsuz ve korku dolu bireylerdir.Asirlik kan davalarini bitirmis bir Kaymakam, bu intihar salginini da tuhaf cezalarla bitirecegine inanir. Kasabanin ileri gelenleriyse kasabayi güzellestirip hayati anlamli kilarak intiharlara çözüm aramaktadir.Romanin bas kahramani Istasyon Sefi Devran'sa kendini öldürmekle yasamak arasinda kararsizdir. Onu askida tutan, bazi seylerin degisecegine dair umududur."Sandiktaki para da bitmis; oysa yalnizlik harcandikça çogalan bir çeliskide. Bu zenginlige dayanamaz! Bir ustura alacak; ömürlük ya da ölümlük. Artik ayni."