İstanbul'da Kan Var

Istanbul'u kimi zaman suna ya da buna benzetiriz (ah su lanet olasi köprü klisesi, Dogu ile Bati'yi baglayan!), kimi kez de Istanbul bizi kendine benzetir. Demir yumruguyla nakavt eder. Hirsiyla erken yaslandirir, hayatinin baharini kisa çevirir. Kör bir biçakla kesercesine yavas yavas bogazini sikar, seni kara sularinin en diplerine çeke çeke bogar. Istanbul gözüpektir, asla yakani birakmaz. Elinden siyrildigini sandigin anda bir bakarsin karsindadir Istanbul, seytani bir gülümsemeyle nanik yapiyordur.Istanbul'a dair emin oldugumuz tek sey varsa, o da suur: Bu sehirden müthis hikayeler çikar. Sonuçta Istanbul'la basa çikmak kolay degildir, içinden geçen her karakter ister istemez bu sehirle cebellesmek zorunda kalir. Tam da bu öykülerde okuyacaginiz gibi…