Kadınları Çalıştırma Cemiyeti (1916- 1923) Osmanlı İmparatorluğu’nda Savaş Yılları ve Çalışan K

Birinci Dünya Savasi, insani kayiplarin ve toplumsal yikimlarin dehsetinedeniyle “büyük savas” olarak anilir. Savasa katilan ülkelerinordularinda yasanan kayiplar kadar geride kalanlarin yasadigizorluk ve sikintilar da bu baglamda degerlendirilir. Diger pek çokimparatorluk gibi Osmanli Imparatorlugu da, bu savasla beraberimparatorluk vasfini yitirirken muazzam bir alt üst olus yasadi.Cephelerde binlerce askerin hayatini kaybetmesi, geride açlik veyoksulluk sarmalina kapilan binlerce dul ve yetim birakti. Ancakbu insani facianin bir diger yüzünde ise iktisadin soguk yüzüylebekleyen geçim derdi, istihdam ve ordunun ihtiyaçlari gibi kalemlersiralaniyordu.Yavuz Selim Karakisla, Kadinlari Çalistirma Cemiyeti (1916-1923)baslikli bu arastirmasinda, Birinci Dünya Savasi sirasinda yasanantoplumsal yikima baska bir açidan yaklasiyor. Kadinlarin isgücünekatildigi, iktisadin seferberlik haline galebe çaldigi, sosyal alandadönüsümün yasandigi bir tarih kesitine yogunlasiyor. Devlet, savasve iktisadi rasyonalizasyon çerçevesinde yeniden biçimlenen emeksüreçlerinin, kadinlarin toplumsal statülerinde nasil degisiklikleresebep oldugunu arastiriyor.Kadinlari Çalistirma Cemiyeti (1916-1923) yalnizca siyasi tarihle sinirlikalmayan, toplumsal cinsiyet, kadin tarihi ve emek tarihi literatürünede katkida bulunan, ayrintili bir arastirma..