Keremcan 5 - Kitap Kurdu

Annesi odasına girdiğinde yatağından çıkmış, feneri söndürüp çalışma masasının çekmecesine koymuştu bile. Lavaboda saçlarını tarıyordu.
Odanın içinde aradığını bulamayan annesi tekrar seslendi. Bu sefer çağrısına karşılık alabildi.

– Efendim, anneee!
– Sabahtan beri seni çağırıyorum oğlum. Niçin ses vermiyorsun?
– Affedersin anneciğim, kapıyı çaldığını duymadım.
– Ne kapısı oğlum, davul çalsalar duymazsın. Her sabah aynı şey! Bir kere de...
– Tamam, anne! Tamam!
– Tövbe, tövbe! Haydi, çabuk kahvaltıya!
– Hemen geliyorum.Bu sefer babası seslendi:
– Haydi, çocuğum gelsene sofraya!
– Geldim, baba!
Keremcan'ın sırrını merak ettiniz değil mi? Size şu kadarını söyleyelim; müthiş bir sır. En iyisi okuyun, öğrenin.