Kirlileri Al, Bana Demlenmiş Anılarımı Getir!

Garson çocugun sesiyle irkildim.“Kirlileri alayim mi abla?” diye sordu önümdeki çay bardagini ve tabagi göstererek.“Al” dedim. “Hayatimda kirli ne varsa al ve bana demlenmis anilarimi getir.”Anlamadan bakti yüzüme, ben de onun anlayacagi sözcüklerle dile getirdim istegimi.“Kirlileri al, demli bir çay getir.”Hüseyin yeniden çocuklugumun kahraman kovboyu olmustu.Bir devrimciyi, bir kovboya emanet ediyordum.Dünya espriyi de , sürprizi de seviyordu.Dünya denen gözü bagli, ahmak degirmen esegi ha babam günesin etrafinda kur yapacagina, dönüp de bir baksin binlerce yildir bagrinda yasanan rezaletlere.BU ÜLKEDE YASAYAN HERHANGI BIRI,BU ROMANIN KAHRAMANI OLABILIRDI.EGER YAZARLA YOLU KESISSEYDI.