Klasik Türk Edebiyatında Hammamiyyeler

Tiynetin nâ pâk ise hayr umma sen germâbedenÖnce tathîr-i kalb et sonra tathîr-i bedenKlasik Türk edebiyatinda farkli konularda yazilmis birçok nazim türü bulunmaktadir. Bu türlerden biri de Osmanli'da sosyal hayatin önemli bir parçasi durumundaki hamamlar, hamamlarla ilgili unsurlar ve hamamlarda görülüp yasananlarin anlatildigi "hammâmiyyeler"dir. Divan sairleri, mensup olduklari edebiyat geleneginin sahip oldugu kurallara da sadik kalarak hamamla ilgili unsurlari, hamamlarda kullanilan esyalari ve buralarda yasananlari çesitli tasvirler, hayaller ve edebî sanatlarla birlikte onlara birtakim anlamlar yükleyerek siirlerinde basariyla kullanmislardir. Bu kullanim, tamamen hamami konu alan ve hammâmiyye olarak adlandirilan müstakil siirler seklinde olabildigi gibi çesitli nazim sekilleri içerisinde hamam ve hamamla ilgili bazi unsurlarin islendigi beyitler seklinde de karsimiza çikmaktadir.Elinizdeki bu çalismada, klasik Türk edebiyatinin en renkli ve ilgi çekici nazim türlerinden biri olan hammâmiyye türünü tercih eden sairler, bu türde yazilan siirler ile bu siirlerin sekil ve muhteva özellikleri üzerinde durulmustur. Ayrica hem divan sairlerinin farklilik arayislarinin bir ürünü olmasi hem de sosyal hayatin önemli bir parçasi durumundaki hamam kültürünün klasik siire yansimasinin en güzel örnekleri olmasindan hareketle bu siirler üzerinde birtakim degerlendirmeler yapilarak bazi açiklamalarda bulunulmustur.(Tanitim Bülteninden)