Özgürlüğün Son Oğlu - Poemalar

Saraya yakin çevrelerin kiskirtmalari sonucu giristigi düelloda henüz 27 yasinda hayata veda eden, Rus devrimci romantizminin önde gelen temsilcilerinden Mihail Yuryeviç Lermontov (1814-1841), Rusya'da çar rejiminin agir baski ve siddet politikalarinin acimasizca sürdürüldügü bir dönemde ürünlerini verdi. Özgürlügün Son Oglu'nda sairin yarim biraktiklari hariç 20 poema yer aliyor. Rus edebiyatinda o döneme kadar devrimci romantizmin en seçkin örneklerinden biri kabul edilen Mtsiri'de özgürlük ve yurt sevgisi; Iblis'te yalniz kalmaya mahkûm insanin trajedisi; Ismail Bey, Özgürlügün Son Oglu ve Litvan Kizi'inda yigitlik ve kahramanlik, Boyar Orsa ve Günah Çikarma'da sosyal adaletsizlige, kölelige, kilisenin kati yasalarina karsi açik bir protesto; Çar Ivan Vasilyeviç ile Genç Muhafizi ve Yigit Tacir Kalasnikov'un Sarkisi'nda yigitlik, hak, onur temalari islenmistir. Kanli, Haci Abrek, Bastunci Aulu, Kaçak Lermontov'un çocuklugunda dinledigi halk sarkilarindan, masallardan, Kafkasya'da sürgündeyken edindigi izlenimlerden ve gerçek olaylardan esinlenirken, Culio, Korsan ve Ölüm Melegi kentin agir yasam kosullarindan bunalip kurtulusu dogaya kaçista bulan Rus gezginini yansitir. Rus tasra yasaminin neseli ve nükteli bir dille anlatildigi Tambov Haznedarinin Karisi, Saska ve Çocuklar Için Masal da Lermontov'un gerçekçilige yönelisinin örnekleridir."Lermontov uzun yasasaydi, bizler halkin gerçegini kabullenmis, belki de halkin acilari için agitlar yakan, halkin gerçek savunucusu büyük bir ozana sahip olurduk…" (Dostoyevski, Bir Yazarin Günlügü'nden)(Tanitim Bülteninden)