Protestodan Direnişe

RAF'in kurucularindan Ulrike M. Meinhof, bugün hâlâ Avrupa solunun en çok taninan ve en tartismali figürlerinden biri: 1970 yilinda, sadece söz söylemenin bir hükmünün olmadigina kanaat getirerek, kalemle basladigi politik mücadele hayatini silahla sürdürmeye karar vermesi, Meinhof'u vicdanlara seslenmek yerine, kapitalizme karsi dogrudan eyleme girismenin sembolü haline getirdi. Yazarin 1959-1969 yillari arasinda, o dönem Almanya'nin en çok okunan ve en etkili sol dergisi konkret'de yayimlanan makaleleri etkisi on yillarca sürecek bir dönemin resmini oldukça canli bir biçimde çiziyor. Savasin antikomünizm sosuna bulanmis diplomatik ataklarla sürdürdügü, nükleer silahlanma politikalarinin bir tehdit olarak gündemde tutuldugu, tüm dünyayi etkisi altina alacak '68 ruhunun Vietnam Savasina tepki olarak biriktigi yillarda; sosyal demokrasinin acizliginden kadin sorununa, göçmen isçilerin durumundan Nazizm kâbusunu üzerinden atmaya çalisan Almanya'nin ruh haline, sendikalarin burjuva basinla kolkola girerek yangin söndürücülük görevi üstlendigi toplumsal muhalefetin ve ögrenci hareketlerinin filizlenmeye basladigi bir dönemi tüm hatlariyla yansitan Protestodan Direnise ayni zamanda meclise giremedigi için degil, kendini sokaga ait gördügü için sokaga çikan radikal bir muhalefetin dogusuna ve aralarinda Ulrike Meinhof'un da bulundugu kendisi küçük ama etkisi büyük bir azinligin yeraltinda silahli mücadeleye atilmasina da taniklik ediyor.