Sokaklar Düş Yangını

Degerli okur,Bu kitap, Eskisehir-Istanbul -Antalya arasinda yapilan,yaklasik bir buçuk yillik bir arastirmanin ürünüdür. Bu kitapta, sokak çocuklarinin durumunu okuyacaginiz gibi,onlarin düslerine ve sevdalarina da tanik olacak, bu düslerin adim adim yandigini izlerken yüreginizden de bir parça koptugunu duyumsayacak; belki kendinizi sorgulayacak, ama umudunuzu da hep diri tutacaksiniz, Elinizden birakamayacaginiza inandigimiz bu kitaptan birkaç paragraf sunuyoruz size:Koskoca bir çölün ortasinda yapayalniz,.. Su,"diye bagiriyor; kimse duymuyor. Askici, Sürmeci, Enik bir yerlere kaybolmus,,, Hepsini teker terek çagiriyor; duymuyorlar,Yok, yine duyan yok. Hangi dilde çagirirsa çagirsin, gelmiyorlar iste! Onu terketmisler. Herkes gibi,.. Neden herkesin onu terkettigini anlayamiyor,-Tamam, diyor. Ben, çok kötü bir insanim. Bu yüzden kimse beni sevmiyor. Kimse istemiyor, Bütün tanidiklarim, sevdiklerim, birer birer uzaklasiyor. Beni cezalandiriyorlar, Yasama, diyorlar, Kendi pisliginde bogul, diyorlar.-Tamam lan, diye bagiriyor. Bogulurum, Beni istemeyen bir dünyayi, ben ne yapayim? Çöl gittikçe büyüyor. Sicak dayanilmaz oluyor. Çevresinde yilanlar, akrepler cirit atmaya basliyor, Kaktüs dikenleri bütün bedenine batiyor. Günes tam tepesinde,,, Kavuruyor Özgür'ü... Çigliklari çölü asiyor, ama sevdiklerine ulasamiyor, Kimseye ulasamiyor. Yapayalniz.,, Bundan büyük ceza olmaz, diye düsünüyor, Kendini, kizgin kumlarin üstüne birakiveriyor.