Su Şafaktan Önceydi

Suya çok anlam yükledigimin ayrimindayim. Kimi yerde bassiz ve sonsuz zaman, kimi yerde tarih, kimi yerde basini alip gitmelerdir su. Kimi zaman yorgundur, kimi zaman durgun, kimi zaman vurgun. Bir baslangiçtir su, kimi yerde ask, kimi yerde ilaç. Su bu; hem kendi içinde akar, hem disinda. Basibos degildir; disiplindir, yöntemdir, amaçlidir. Bir bedeni vardir, iyilikleri kendinde toplar, kötülükleri arindirir, ayiklar. Kavusmalarin duygusu, gitmelerin aklidir su. Kaynasmak da ayrismak da kendindendir, özlüdür akmasi. Gözde yas, havada yagmur, alnimizda terdir. Maddedir, atomdur, enerjidir. Bir damlaciginda nice tufanlar gizlidir, bir damlacigi nice harman yeri. Okunacak kitaptir, yazilacak yaprak. Derelerde çocuk, deryalarda bilgedir; derindir, sigdir, yegnidir. Hem mecnun hem kerbelâdir. Kendisiyle tamamlanir, kendisiyle çogalir, kendisine bölünür. Sicakla sicak, sogukla soguktur. Dengedir, özgürdür, sevinçtir. Bulunmak, bilinmek ister, dinlenmek ister su. Ortamini bulursa yagar, bulamazsa gizler kendini.-