Türk Masalları

“Bir varmis bir yokmus. Zaman zaman içinde kalbur saman içinde. Deve tellal iken, horoz imam iken, manda berber iken; annem kasikta, babam besikte iken… ben babamin besigini tingir mingir sallar iken, babam düstü besikten, alnini yardi esikten… annem kapti masayi, babam kapti küregi, gösterdiler bana kapi arkasindaki köseyi… Çogu zaman bu sözlerle aralanir masal âleminin kapilari. Develer tellal olur, pireler berber. Bir dudagi yerde bir dudagi gökte araplar darda kalanin yardimina kosar. Demirden elbiselerini kusanan acar delikanlilar Kafdagi'nin ardina yollara düser. Az gidilir uz gidilir. Dere tepe düz gidilir. Alti ay bir güz gidilir. Yedi kat yer altinin, on yedi kat gökyüzünün ejderhalari gözü pek yigitlerin karsisina dikilir. Ayin on dördü gibi güzel, ay gibi isildayan, günes gibi parlayan padisah kizlari kirk gün kirk gece dügünle muratlarina erer. Onlar erer muradina biz çikariz kerevetine…