Unutma Bahçesi (Cep Boy)

“Unutacagimiz hiçbir sey kalmayana dek her seyi unutabilsek tanriyla karsilasacagiz ama oraya kadar unutmayi beceremiyoruz bir türlü...” demistim. “Insan iniyor asagi, ama bir noktada soluksuz kalip yukari siçriyor,” demisti, “unuttugun kadari bile fazla bana kalirsa, bos laflar ediyorsun...”“Her sey geçmiste gömülü, baslangiçta” diyorum ben. Seref, “Sirlarimiz gelecekte çözülecek ama” dediginde de solugumun açildigini hissediyorum. Söyleyecek olsam, “Benim öyle seni rahatlatmayi düsünerek böyle konustugumu sanip kendini yaniltma,” der, “unuta unuta in asagi sen... Madem anilar bizim atiklarimizmis, unutmanin sonuna var, anlarsin... Tanri senin yüzüne bakiyor muymus? Her seyin basina dönmek isteyen nedir biliyor musun, akil ister bunu... Akli da kendi haline birakmamak gerekir, aptalca islere kalkisir çünkü...”