Vagon

Müdürüm bir kargaydi üstelik çekilmez ofis ortamini daha da çekilmez hale getiriyordu. Ogluma okul el koydu çünkü çalismaktan bikkin beynim güvenlik sifresini yazmayi atladi. Eh bu kadar olumsuzluk varken vagonlarda çalistirilmaktan memnun kalacak degildim. Her gün Istanbul-Eskisehir tren hattinda git, gel. Saçma sapan insan beyanatlari kurallari da cabasi. Patronun toplantilara atini getirdigi, idari amir olarak Maradona'nin transfer edildigi bir sirketi kim ciddiye alsin? Üstelik futbolcu eskisi, vagonunda jartiyerle dolasiyor. Tam bu yüzden karga, örümcek ya da panter olamadim, sadece Salem oldum. Salem, kariyer zorlamalarindan bikkin çalisirken çocugunu okul sistemine kaptirmistir. Isyerindeki vagonlarda mücadelesine devam ederken çocugunu geri almaya ugrasir. Onun tanimadigi ama treni taniyan biri bu akisi degistirebilir mi? Çiftçi-sair, romantik sair Percy Shelley hayraniydi, çalisma odasinda yasayan bir kaplumbaga araciligi ile kendisiyle konustuguna inaniyordu. Pasakliliktan ölen karisi ve fettan hizmetçisi ile taninmis bir sair olmaya heves ederken hiç isinamadigi çiftçilikte israr ediyor, ne çiftçi ne sair olabiliyordu. Tarlasindan kaçip gelmis üstelik hizmetçisine asik bir korkulugun kendisini gözlediginden habersiz arsasini trenin tecavüzünden korumaya çalisan çiftçi sairin hayati da ummadigi bir yolda ilerledi. Is hayati ve sanat, insan hayatinda var olurken, kisiler kendi yasaminda ne derece etkilidir? Taninmis insanlar hakkinda okudugumuz bilgiler gerçegi ne derece yansitir? Sistemler insani mutlu etmeye mi yöneliktir yoksa anlamsizliklar dizisinden mi ibarettir? Okuyucu olarak saçmaliklarin gerçege dönüstügü bir yerdesiniz, tarlalarin ortasindan geçen bir vagonda.(Tanitim Bülteninden)