Walter Benjamin:Yangın Alarmı

Çesitli tarih felsefelerini ilerici veya muhafazakâr, devrimci veya nostaljik karakterlerine göre siniflandirmaya alisigiz. Walter Benjamin bu tasnifin disinda kalmaktadir. O, ilerleme felsefesinin devrimci bir elestirmeni, gelecege dair hayal kuran bir nostaljik, maddecilik yanlisi bir romantiktir. Kelimenin tüm anlamlariyla, siniflandirilamaz biridir Benjamin. 1940'ta, Gestapo'dan ve Fransiz isbirlikçilerinden kaçma tesebbüsünün basarisiz olmasi sonucu, son bir çare olarak basvurdugu intiharindan hemen önce yazdigi Tarih Kavrami Üzerine tezler, kaleme aldigi son metindir. Bu birkaç sayfalik yazi,20. yüzyilin en önemli metinlerinden biri, belki de Marx'in 'Feuerbach Üzerine Tezler'inden beri elestirel düsüncenin en anlamli belgelerinden birini teskil eder. Imâli, hatta bilmecemsi olmakla birlikte, bu metnin kapaliligi imgelerle, alegorilerle, paradokslarla yüklü, bas döndürücü sezgilerle kusanmistir ve bu yönleriyle en dikkatli okurlari dahi sasirtmistir. Bu kitabin amaci, Benjamin'in tezlerini degerlendirmekten ziyade onlari anlamaktir. Burada önerilen okuma, en dogrusu, en gerçegi, en bilimseli olma iddiasinda degildir. Fakat birçogunun yalnizca çeliskiler veya belirsizlikler gördügü yerde, temel bir tutarliligi açiga çikarmakta. Bunun anahtari ise Benjamin'in üç heterojen söylem arasinda olusturdugu (Goethe'nin verdigi anlamla) bir seçmeci yakinlikta yatmakta: Alman romantizmi, Yahudi mesiyanizmi ve devrimci Marksizm. Tezler, birbiriyle bagdasmaz görünen bu üç perspektiften hareketle bir çesit simyasal bilesim elde eder, derin bir özgünlük tasiyan yeni bir tarih kavrayisi icat eder. Benjamin'in bu yöntemle amaçladigi, tarihin yeni bir yorumundan ziyade tarihin bir açilimidir.Ince Kapak: