Yüzler

Ünlü öykü ve deneme ustasi Rasim Özdenören, keskin gözlemciliginin ürünü olan bu kitabinda "yüzler" çiziyor okuruna. Bozguncunun, büyüklenenin, alaycinin, kaltagin, korkagin... yüzlerini. Böylece seytan ve kötülük kavrami edebiyatin "teshis" edici gücüyle somutlasiyor. Bu yazilarda "o gün kararacak olan yüzler", "âgaran yüzler"in bir kontrpuani gibi resmediliyor. Edebî metinlerde hayale büründürülen birçok portre onun kalemiyle yeniden üretilip ahlâkî alanin belli prototiplerine dönüstürülüyor. Othello'nun seytani, Sait Faik'in hiçbir zaman dogmamis garip çocugu, idam mahkûmunun infazdan önceki yüz ifadesi, Ebu Cehil'in hasetçiligi, Ebu Talib'in bahanesi, Hamlet'in kulagina gelen fisiltilar, Ivan Karamazof'un içinde yekinen hayalet, Raskolnikof'un ürettigi cinayet gerekçeleri... bu yazilarin dramatik ögeleri olarak belirli ahlâkî temalara göndermede bulunuyor. Yazarin kalkis noktasi Âl-i Imrân suresinin 106. âyeti; "O gün bir takim yüzler agarip, bir takim yüzler de kararir".